Schaamrood
31 januari 2010 - 20:48
Met schaamrood op de kaken schrijf ik dit nieuwe stukje. "Thuiskomen" bedacht ik liggend onder een boom, genietend van de nazomer, en nu zit ik met twee truien aan op de grond van het atelier de stukken te inventariseren die we de afgelopen drie jaar bij Guido Wevers gespeeld hebben tijdens de zondagmiddagen in de kleine zaal van het Theater aan het Vrijthof. 21 februari valt voorlopig [of definitief?] het doek voor de Vrijthofband. Heel jammer, we hebben met veel plezier de zondagmiddag ontmoetingen van Guido met onze muziek omlijst. Maar een mens kan niet alle wateren tegelijk bezeilen, en Guido kan zich nu geconcentreerd bezig houden met Maastricht als [toekomstige?] culturele hoofdstad. Toen ik de teksten van de nummers door mijn handen liet gaan, vielen me met name de Nederlandstalige op. Heerlijk om "Lef" te zingen, of "De appels op de tafelsprei" . Maar ook de liedjes van Eva de Roovere [Fantastig Toch] inclusief een poging om haar Vlaamse tongval eer aan te doen......
Vroeger luisterde ik nauwelijks naar Nederlandstalig repertoire, maar dat is sinds de Kleine Zaal compleet veranderd. Wat wordt er prachtige muziek geschreven en vertolkt! Op You Tube surf ik van Wende Snijders naar Jenny Arean, van Brigitte Kaandorp naar Ramses Shaffy, van Ellen ten Damme naar Karin Bloemen, van Mathilde Santing naar Bløf etc. Ik hou van uitdagingen: misschien ga ik me ook eens voorzichtig wagen aan een eigen tekst..... Waarschijnlijk is alles al bezongen, maar toch is het interessant om je eigen woorden te vinden. Ik sluit af met de overbodige, doch hoopvolle mededeling dat het morgen 1 februari is, en dat ik de sneeuwklokjes de grond uit ga kijken.....