Thuiskomen
30 september 2009 - 21:46
Toen ik het laatste bericht schreef, had ik het gevoel dat de hernia zich aan het terugtrekken was, maar dat was iets te optimistisch gedacht...Uiteindelijk heeft het zo'n drie en een halve maand geduurd voordat ik pijnvrij was, en weer kon slapen.
Wat een opluchting! Afgezien van af en toe een "priklimonade" arm en een flink gebrek aan energie, voel ik me bijna weer de oude, hoewel de nieuwe Patrice voortaan beter naar haar lijf zal luisteren.
Afgelopen weekend was ik in Aubel om te genieten van de rust en misschien wel de laatste mooie dagen van dit jaar.
Ik lag daar op een ligstoel met gesloten ogen te luisteren naar alles om me heen en heb toen deze tekst geschreven:
Thuiskomen
Thuiskomen door te luisteren..
een tractor, een motor die optrekt,
geritsel van bladeren,
de doffe plof van de noot die valt
Een vliegtuig, een vogel,
een traag insect.
De wind in de appelboom,
soms een wandelaar
of een klossend paard.
Ik raap en pel de noten,
nat en kwetsbaar
liggen ze in de late zon.
De spinnewebben als zijde in de rozen,
klaar voor een nieuw seizoen.
Kon het altijd maar zo blijven,
zacht en warm, rijp verstild.
De laatste dagen van September,
het stemt weemoedig, kalm en mild.