Home is where the Heart is

29 augustus 2006 - 16:35

Deze titel heb ik ook gebruikt voor een "Trip Advisor Review" van ons laatste adres in Mexico, Bela's B&B in San Cristobal de las Casas. In het vorige stukje beschreef ik hoe ik daar zat te typen bij de openslaande deuren met uitzicht op die weelderige tuin met Dahlia's. Nu zit ik weer in mijn atelier, helaas met de deur dicht vanwege het weer, maar wel met uitzicht op wederom vette kleurrijke Dahlia's en Zinnia's, Mexicaanse bloemen bij uitstek! Daar voelde ik me thuis, hier voel ik me thuis, je voelt je dus thuis waar het goed voelt, waar je hart verwarmd wordt. Wat was het een geweldige reis! Beetje jammer dat ik bij thuiskomst last kreeg van "Montezuma's Revenge", Maar nu, na een week ben ik weer de oude en kan het verwerk proces beginnen... Hoop binnenkort de DVD van de tentoonstelling in Klagenfurt te krijgen, zodat ik die kan opsturen naar Mr. Phillips, dat contact moet ik warm houden! Volgende week heb ik een afspraak op de Mexicaanse Ambassade in den Haag, om de tentoonstelling te bespreken die daar vanaf half september komt te hangen. Ga een begin maken met een grote opruim actie in het atelier, moet nodig aan de slag en heb veel zin in het nieuwe seizoen. Hoop zo dat we nog een mooie nazomer krijgen....

Het huis van de jaguar

15 augustus 2006 - 00:59

San Cristobal de las Casas Gezeten voor het open raam met uitzicht op de weelderige tuin vol dahlia's en kolibries, schrijf ik het 2e bericht vanuit Bela's Bed and Breakfast in dit heerlijke stadje in de bergen van Chiapas. Vrijdag kwamen we aan in Na Bolom, in Tzotzil betekent dat het huis van de Jaguar. Dit was het huis van de Deense archeoloog Frans Blom, die in 1963 overleed,en zijn vrouw, de zwitserse antropologe en fotografe Gertrude Blom, die in 1993 op 92 jarige leeftijd overleed. In `Het land van rood en zwart` van Inez van Dullemen wordt het veelbewogen leven van dit echtpaar beschreven, hun passie voor Chiapas en in het bijzonder hun liefde voor de indianen, de Lacandones uit het regenwoud. Met name Trudy zette zich met hart en ziel in voor deze stam, en het behoud van het regenwoud waar inmiddels nog maar 10% van over is gebleven. In deze prachtige oker/rode hacienda wat naast museum ook een klein hotel is, verbleven we 3 nachten en voelden ons door de combinatie van het boek en de omgeving sterk verbonden met deze mensen. Diego Rivera was een vaak geziene gast op Na Bolom, waar hij met Frans in de bibliotheek tot in de vroege ochtend aan de tequila zat, als hij weer eens ruzie met Frida had... Frida zelf was er ook geweest, dus de cirkel was weer rond! Nu genieten we nog een paar dagen van dit heerlijke gastvrije adres in het centrum van de stad. Het klimaat is perfect, zonnig niet te warm met koele nachten, die niet altijd rustig verlopen, want de Mexicanen zijn dol op vuurwerk en met name 's nachts....daar reageren dan de honden weer op etc. De inspiratie komt mijn oren uit, ik moet alle ideen die ik inmiddels heb gekregen nodig opschrijven. Vrijdag is de laatste dag van deze bijzondere reis, dan begint het normale leven weer, en dat is magisch en kleurrijk genoeg!

VIVA LA VIDA San Pancho - Mexico

7 augustus 2006 - 20:26

Een week geleden kwamen we aan in dit heerlijke land en er is inmiddels weer veel gebeurd.De eerste dagen stonden in het teken van Frida Kahlo en Diego Rivera; op zondag het bezoek aan Casa Azul "het blauwe huis", waar Frida geboren en gestorven is en haar urn staat. Zij heeft er ook met Diego gewoond. Om de hoek ligt het huis waarin Leon Trotzki heeft gewoond en waarin hij uiteindelijk door Stalin is laten vermoorden. De kogelgaten zijn nog te zien in de slaapkamer.Ook brachten we een bezoek aan de studio in San Angel waar zij hun atelier hadden.Op maandag de pyramiden van Teotihuacan bezocht, waar de tempel van de zon en de maan zijn gebouwd en in de film "Frida"een indrukwekkend decor vormen als Frida en Leon Trotzki het complex bezoeken. We hebben beide tempels beklommen hetgeen naast een magisch gevoel een paar dagen spierpijn opleverde. Woensdagochtend een bezoek aan de Heer Carlos Phillips, de directeur van het Museo Dolores Olmedo Patino in Xochimilco (20 KM ten zuiden van het centrum). De moeder van Carlos Phillips was de kunstverzamelaarster Dolores Olmedo Patino. Zij heeft haar huis en de collectie van 137 werken van Diego en 25 van Frida nagelaten aan de staat. In 2002 is zij op de leeftijd van 94 jaar overleden na een leven vol glamour. Zij was zeer bevriend met Diego, die een prachtig portret van haar heeft geschilderd en met Frida had zij haar eerste vriendje gemeen. We genoten van de collectie, de tuinen met pauwen en naakthonden en de privevertrekken van Dolores. Het gesprek met Carlos Phillips was heel aangenaam en positief. De kernvraag was of het in de toekomst mogelijk is in Mexico een Europeese hommage aan Frida te brengen? Uiteraard het liefst in het museum natuurlijk.Hij vond het een interessant idee en ik zal hem na thuiskomst de DVD opsturen van de huidige tentoonstelling in Oostenrijk. Sponsoring zal een belangrijk punt worden.... Al met al een vruchtbaar eerste bezoek, zodat we dat bezegelden met een foto en het overhandigen van een boekje met foto`s van mijn Frida schilderijen. Ik kreeg een prachtig boek over de museum collectie van Frida schilderijen met een persoonlijk voorwoord. Inmiddels is het uitrusten geblazen in een huis aan de stille oceaan gelegen in een dorp San Pancho, ongeveer een uur rijden van Puerto Vallarta; warm, vochtig, wind, zee, palmbomen, tropische vogels, loodrecht uit de lucht vallende duikende pelikanen, wolken vlinders, hangmatten, margaritas, kortom ik geniet..! Wordt vervolgd.